نوشته ها در دسته بندی: روانشاسی

وجود استعداد بد نیست، اما این به این معنی نیست که اگر شما استعداد ندارید نمیتونید گوینده خوبی باشین.
اگر از من بپرسی میگم علاقه داری؟ اگر علاقه داری همین کافیه.
خب، چون اگر علاقه داشته باشی حاضری برای چیزی که می خوای تلاش بکنی، بجنگی، مهارتت رو زیاد بکنی، دانش رو زیاد بکنی، آموزش ببینی، دوره بری، تمرینات رو انجام بدی، چون صدا چیزیه که میشه پرورشش داد، میشه تربیتش کرد، میشه روش کار کرد، میشه تزیینش کرد و این با تمرین و تکرار بدست میاد، یک شبه بدست نمیاد اما با تمرین و تکرار بدست میاد، پس با این افکار منفی دور خودت حصار نپیچ که نمیشه، نمیتونم، وای اگر فلانی موفق شده استعداد داشت خوش صدا بود، خوشگل بود، ببین من کلی آدم با استعداد میشناختم که صدای زیبایی داشتند، بهشون گفتم بیا صدات خوبه، بیا شروع بکن، بعد اومد گفت ولش کن بابا من واسه این کار ساخته نشدم پس تویی که علاقه داری خیلی از اون جلوتری
شروع کن، از اون سر تری، تو میبری، نه اون
پس بیا این مهارت رو درونی بکن روی خودت سرمایه گذاری بکن، آموزش ببین و ایجادش بکن، خب، توی دایره ی افکار منفی هم انقدر نچرخ ببین اگر صد نفر اومدن بهت گفتن که تو نمیتونی باورشون نکن اما اگر خودت اومدی به خودت گفتی که تو نمیتونی اون موقع باورش بکن، چون داری درست فکر میکنی، هیچکس هیچکس جز خودت برای خودت محدودیت ایجاد نمیکنه خب، پس این استعداد ندارم و نمیشه و نمیتونم و اینارو بذار کنار، چون میگن اونی که میخاد موفق بشه دنبال راهش میگرده، اونی که نخواد میگرده بهونه هاش رو پیدا کنه.